- Brak
- Obronność 2.0
- 24.09.2025
Produkacja dual-use w każdej strefie – czas na skoordynowane wsparcie inwestorów
Źródło propozycji: SprawdzaMY
Opis
Propozycja zakłada skoordynowanie polityk i instrumentów wsparcia oferowanych przez specjalne strefy ekonomiczne (SSE), Agencję Rozwoju Przemysłu (ARP), Bank Gospodarstwa Krajowego (BGK) oraz resorty odpowiedzialne za gospodarkę, obronność i cyfryzację – w celu efektywnego wspierania inwestycji w technologie dual-use, w tym produkcję dronów i systemów antydronowych. Obecnie działania te są rozproszone, co ogranicza ich skuteczność i dostępność.
Jak jest teraz?
Obecnie wsparcie publiczne dla inwestycji w technologie dual-use i sektor dronowy jest: rozproszone między różne instytucje (SSE, ARP, BGK, resorty), nieskoordynowane w zakresie priorytetów i kryteriów, nieprzewidywalne dla inwestorów (różne ścieżki, warunki, procedury). Nie ma wspólnej mapy drogowej ani ujednoliconego katalogu działań dla stref i instytucji wspierających inwestycje. Przykładowo: jedna SSE może oferować dodatkowe wsparcie dla firm dronowych, inna – nie, ARP prowadzi własne programy, niepowiązane z ofertą strefy, BGK nie zawsze rozpoznaje technologie dual-use jako strategiczne. Brakuje też wspólnych wytycznych ze strony resortów (MRiT, MON, MC) dotyczących technologii priorytetowych. Skutkiem jest ograniczona skuteczność wsparcia i trudność w pozyskiwaniu inwestorów zagranicznych .
Dlaczego trzeba to zmienić?
W dobie wojny w Ukrainie i rosnącego znaczenia dronów, Polska powinna jak najszybciej stworzyć spójny system wsparcia dla inwestycji w technologie podwójnego zastosowania – zarówno z myślą o bezpieczeństwie, jak i rozwoju przemysłu. Dziś firmy, które chcą inwestować w produkcję dronów, systemów antydronowych, czujników czy software’u obronnego, muszą błądzić po różnych instytucjach – z różnymi odpowiedziami, priorytetami i procesami. Potrzebujemy: jednego zestawu wytycznych dla instytucji publicznych, zharmonizowanych procedur w SSE, BGK, ARP, PARP, priorytetowych list technologii rekomendowanych przez MON/MRiT, zintegrowanego punktu kontaktu dla inwestorów zagranicznych i krajowych. To nie wymaga ustaw – wystarczy wola polityczna, koordynacja między instytucjami i aktualizacja programów operacyjnych.
Przykład
Zagraniczny producent systemów optoelektronicznych dla dronów chce zainwestować w Polsce. Zgłasza się do SSE – ta nie wie, czy projekt wpisuje się w priorytety. BGK nie uznaje go za strategiczny. ARP nie ma gotowego instrumentu. Firma wybiera Czechy, gdzie działa jeden punkt koordynacyjny dla takich inwestycji .
Jakie będą korzyści?
- lepsze wykorzystanie środków publicznych na inwestycje strategiczne,
- przyciągnięcie inwestycji krajowych i zagranicznych w sektorze dronowym,
- ułatwienie inwestorom poruszania się po systemie wsparcia,
- wzrost liczby projektów w SSE o znaczeniu obronnym,
- poprawa współpracy między instytucjami rozwoju,
- wzmocnienie potencjału Polski jako hubu technologii dual-use w regionie,
- szybkie wdrożenie – bez potrzeby zmiany ustaw.
Podsumowanie
Dziś każda instytucja ma własne podejście do wspierania inwestycji w sektor dronowy. To nieefektywne i zniechęcające. Proponujemy skoordynowanie działań SSE, ARP, BGK i resortów, by mówiły jednym głosem i wspólnie wspierały projekty, które zwiększają bezpieczeństwo Polski.
Akty prawne wymagające zmiany
- Brak – wystarczą działania organizacyjne i wytyczne międzyinstytucjonalne