Równe wsparcie dla wszystkich studentów ze szczególnymi potrzebami

Obecnie uczelnie dostają różne kwoty wsparcia w zależności od typu orzeczenia studenta – nawet jeśli jego potrzeby są identyczne. Proponujemy sprawiedliwy system finansowania, oparty na realnych potrzebach, nie dokumentach. Wsparcie powinno zależeć od człowieka, nie od rubryki.

Obecny algorytm podziału dotacji podmiotowej na zadania związane z zapewnieniem pełnego dostępu do kształcenia uwzględnia jedynie liczbę studentów z niepełnosprawnościami z potwierdzonym orzeczeniem. W praktyce jednak uczelnie są zobowiązane do prowadzenia działań wspierających w dużo szerszym zakresie (także wobec osób nieposiadających stosownego orzeczenia).

Zgodnie z obowiązującym prawem, uczelnie muszą wspierać osoby ze szczególnymi potrzebami – także te, które nie posiadają orzeczenia. Dotyczy to m.in. studentów z zaburzeniami psychicznymi, neuroróżnorodnością, przewlekłymi chorobami czy czasową niezdolnością do nauki. Brak odpowiedniego ujęcia tych osób w algorytmie finansowania prowadzi do: nieadekwatnego rozdziału środków, niedoszacowania rzeczywistych kosztów działań wspierających na uczelniach, różnego zakresu wsparcia oferowanego przez uczelnie, pogłębienia nierówności w dostępie do kształcenia.

Student z zaburzeniami ruchu, nieposiadający orzeczenia o niepełnosprawności, korzysta ze wsparcia oferowanego przez uczelnię (m.in. asystent wsparcia). Obecny algorytm podziału dotacji nie uwzględnia takich studentów, mimo faktycznie ponoszonych przez uczelnię kosztów ich wsparcia.

Zmiana przepisów dostosuje algorytm podziału dotacji podmiotowej do faktycznych potrzeb uczelni i obowiązków wynikających z ustawy o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami.