Zniesienie nieproporcjonalnych wymogów certyfikacyjnych przy zakupach umundurowania dla Sił Zbrojnych

Ograniczenie nadmiernych wymogów formalnych i certyfikacyjnych przy zakupie umundurowania dla wojska. Obecne regulacje skutkują praktycznym monopolem jednego dostawcy i znacznym wzrostem kosztów. Propozycja zakłada uproszczenie systemu oceny zgodności i praktyk zakupowych.

Obowiązujące przepisy wymagają certyfikacji zarówno materiału, jak i wyrobu końcowego. To zmusza producentów do przechodzenia podwójnej procedury oceny zgodności, podnosząc koszty i ograniczając konkurencję. Nawet drobne zmiany technologiczne (np. zastosowanie nowego laminatu) wymagają nieodpłatnego przekazania partii próbnej do wojska. Występuje także nadmiarowa biurokracja – żąda się licznych certyfikatów, zaświadczeń i referencji.

Obecne przepisy ograniczają dostęp do zamówień tylko dla wybranych producentów (praktyczny monopol). Skutkuje to wzrostem kosztów zakupu umundurowania o 20–40%. Utrudnia to szybkie i elastyczne dostawy dla wojska, a także wyklucza zagranicznych dostawców. Przepisy są niespójne i pozwalają omijać certyfikację przez zmianę nazwy wyrobu (np. „plecak” zamiast „zasobnik”).

Siły Zbrojne chcąc zmienić jedynie laminat używany w mundurach muszą obecnie przeprowadzić pełny cykl certyfikacyjny, w tym wykonać i przekazać nieodpłatnie 100–200 kompletów mundurów jako partię próbną – nawet jeśli nowy materiał jest lepszy.

Propozycja zakłada uproszczenie i urealnienie wymogów certyfikacyjnych oraz zmianę nadmiernie sformalizowanej praktyki zakupowej w armii. Dzięki temu Siły Zbrojne będą mogły szybciej, taniej i bardziej elastycznie pozyskiwać wysokiej jakości umundurowanie.