- Ustawa i rozporządzenie
- Zdrowie
- 25.02.2025
3 dni temu przekazano stronie rządowej
Zniesienie obowiązku badań okresowych dla osób z trwałą niepełnosprawnością
Źródło propozycji: sprawdzamy.com
Opis
Usunięcie wymogu cyklicznego odnawiania orzeczeń o niepełnosprawności dla osób, których stan zdrowia nie rokuje ich poprawy. Obecnie osoby np z Zespołem Downa, dotknięte autyzmem oraz innymi trwałymi nieuleczalnymi schorzeniami, uniemożliwiającymi pracę i normalne funkcjonowanie muszą regularnie udowadniać, że ich stan się nie zmienił. Wprowadzenie bezterminowych orzeczeń zmniejszy stres ale też biurokrację, poprawiając komfort życia osób z niepełnosprawnościami.
Jak jest teraz?
Przepisy Ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych stwierdzają, że orzeczenie może być wydane na czas określony lub na stałe, w zależności od przewidywanego okresu trwania niepełnosprawności oraz możliwości poprawy stanu zdrowia. Przepisy nie regulują na jaki czas może być wydane orzeczenie (poza ogólnym stwierdzeniem, orzeczenia o niepełnosprawności lub o stopniu niepełnosprawności mogą być wydawane na czas określony lub na stałe, w zależności od przewidywanego okresu trwania niepełnosprawności oraz możliwości poprawy stanu zdrowia).
Dlaczego trzeba to zmienić?
Mimo że przepisy pozwalają na wydawanie orzeczeń bezterminowych, w praktyce wiele osób zmuszonych jest do cyklicznego odnawiania swojego statusu, co prowadzi do zbędnych obciążeń administracyjnych i utrudnień w życiu codziennym. Wielokrotnie sądy pracy i ubezpieczeń społecznych uchylały decyzje o czasowych orzeczeniach, uznając, że w przypadkach oczywistych nie ma podstaw do okresowej weryfikacji niepełnosprawności.
Przykład
Pan Jan stracił kończynę dolną na skutek wypadku drogowego. W ramach prowadzonego postępowania zostało wydane orzeczenie na czas określony podczas gdy nie ma żadnych medycznych podstaw, aby zakładać, że stan zdrowia pana Jana się poprawi. Skutkiem takiej decyzji jest konieczność cyklicznego odnawiania statusu.
Jakie będą korzyści?
- Zwiększenie równości i jednolitości decyzji wydawanych przez komisje orzekające w Polsce na skutek wprowadzenia jasnych wytycznych, co powinno ograniczyć uznaniowość decyzji.
- Zagwarantowanie wydawania bezterminowych orzeczeń dla osób z trwałą niepełnosprawnością, pozwoli tym osobom na stabilny dostęp do świadczeń, rehabilitacji i wsparcia społecznego.
- Podniesienie poziomu przewidywalności i stabilności dla osób z nieodwracalnymi schorzeniami, które nie będą musiały martwić się o regularne potwierdzanie swojego statusu, co przełoży się na ich komfort psychiczny oraz możliwość długoterminowego planowania życia zawodowego i społecznego.
- Zmniejszenie obciążeń administracyjnych w ramach eliminacji konieczności cyklicznego odnawiania orzeczeń dla osób z trwałymi schorzeniami, co powinno ograniczyć liczbę wniosków oraz usprawnić pracę komisji orzekających.
- Zwiększenie efektywności systemu poprzez ograniczenie liczby spraw wymagających ponownej oceny przez komisje orzecznicze.
Podsumowanie
Celowe jest zapewnienie automatycznego wydawania orzeczeń o niepełnosprawności na stałe w sytuacjach trwałych niepełnosprawności, jak również wprowadzenie mechanizmu ograniczającego uznaniowość komisji. Reformy powinny obejmować jednoznaczne kryteria dotyczące okresu obowiązywania orzeczeń oraz skuteczniejszą kontrolę decyzji zespołów orzekających, aby zapobiegać zbędnemu obciążaniu osób z niepełnosprawnościami.
Akty prawne wymagające zmiany
- Ustawa z 27.08.1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
- Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z 15.07.2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności.
Komentarze związków zawodowych
W świetle obowiązujących przepisów prawa oraz standardów medycznych, kierunkowo można rozważyć zniesienie obowiązku okresowej weryfikacji orzeczeń o stopniu niepełnosprawności przyznanych na stałe (trwale). Orzeczenie uznaje się za trwałe, jeżeli według aktualnej wiedzy medycznej stan zdrowia osoby nie rokuje poprawy, a uszczerbek na zdrowiu ma charakter nieodwracalny. W takich przypadkach cykliczna kontrola zasadności orzeczenia może być faktycznie uznana za zbędną. Aby te oczywiste przypadki rzeczywiście nie budziły wątpliwości warto uzupełnić tę propozycję o nowe rozwiązania, bowiem obecnie w systemie orzeczniczym nie funkcjonuje jednolita lista schorzeń lub wytycznych określających kategorie osób, które mogą zostać objęte orzeczeniem o trwałej niepełnosprawności. W szczególności dotyczy to osób cierpiących na rzadkie choroby genetyczne oraz inne schorzenia o jednorodnym i nieuleczalnym charakterze. Ustalenie takich wytycznych powinno zostać powierzone ekspertom medycznym z poszczególnych dziedzin, którzy dysponują wiedzą niezbędną do określenia przypadków, w których poprawa stanu zdrowia jest niemożliwa. Obecnie obowiązujące regulacje opierają się na indywidualnej ocenie rokowania dokonywanej na dzień wydania orzeczenia, co skutkuje koniecznością okresowej weryfikacji jego zasadności. Brak precyzyjnych kryteriów w tym zakresie może prowadzić do niejednolitych rozstrzygnięć oraz braku przejrzystości systemowej. Ponadto trzeba wziąć pod uwagę, że obecna struktura systemu orzeczniczego w Polsce charakteryzuje się znacznym zróżnicowaniem, wynikającym z istnienia wielu niezależnych systemów orzeczniczych, takich jak ZUS, KRUS, komisje lekarskie w resortach mundurowych oraz powiatowe i wojewódzkie zespoły ds. orzekania o niepełnosprawności. Zróżnicowanie to prowadzi do problemów interpretacyjnych oraz rozbieżności w podejmowanych decyzjach. Dlatego propozycja zniesienia obowiązku badań okresowych powinna być poprzedzona reformą ujednolicającą zasady orzekania o niepełnosprawności, tak aby w każdym systemie obowiązywały te same kryteria i standardy oceny medycznej. Powinna ona obejmować m.in. orzekanie przez specjalistów odpowiednich dla danej niepełnosprawności, szczegółową analizę dokumentacji medycznej w odniesieniu do trwałości danego schorzenia oraz określenie jednoznacznych przesłanek uzasadniających trwałość orzeczenia. Zniesienie obowiązku badań okresowych w przypadku trwałej niepełnosprawności może prowadzić do różnych skutków, zarówno społecznych, jak i finansowych. W aspekcie społecznym mogłoby to skutkować uproszczeniem procedur administracyjnych dla osób niepełnosprawnych oraz odciążeniem ich z obowiązku ponownego stawiania się na komisje lekarskie. W aspekcie finansowym kluczowe jest oszacowanie wpływu tej zmiany na system zabezpieczenia społecznego, w tym na budżet państwa oraz fundusze ubezpieczeń społecznych. Zatem propozycja zniesienia obowiązku badań okresowych w przypadku trwałej niepełnosprawności wymaga wdrożenia odpowiednich regulacji prawnych. Dopiero po spełnieniu tych warunków możliwe będzie efektywne wdrożenie proponowanego rozwiązania w sposób zapewniający jego skuteczność.